Met dank aan Francis Spoelstra en Jos Cornelissen ben ik nu opgenomen in de ranking van de Dutch 100 Marathon Runners. Een hele eer!
Op naar de 200? Nou, dan moet ik nog even flink ertegenaan!
Midzomeravondmarathon Diever
Het was mijn 13e deelname aan dit leuke evenement in Diever. Nou wordt wel eens beweerd dan 13 nou niet direct een geluksgetal te noemen is. En als je dan ook nog eens als 13e finisht – nou, niks te klagen toch, zou je zeggen!?
Alleen… ik was de 13e van de 14 mannen die hem uitliepen. Uitliepen?
Nou nee, ik bedoel niet de marathon, maar de 31,6 km. In een tijd van… 3 uur 46 minuten en 12 seconden.
Wat was er gebeurd?
De temperatuur was bij de start 28 graden met een luchtvochtigheid van 56% en een dauwpunt van 17 graden. Tijdens de loop daalde de temperatuur nauwelijks. Het voelde broeierig warm aan en er was onweer voorspeld wat overigens uitbleef. Op zich heb ik wel vaker in dit soort omstandigheden gelopen, vorig jaar was het zelfs nog wat warmer in Diever. Maar toen was de hele afstand geschrapt en de maximale afstand op 30 km gezet. Ook werd er toen een uur later gestart. Ik liep de 30km toen in 3 uur 9 minuten. Om de een of andere reden viel het me dit jaar erg zwaar. Om heel eerlijk te zijn had ik van het begin af aan al in gedachten om maximaal drie rondjes te lopen en er een soort langzame duurloop van te maken. Als dat eenmaal in je hoofd zit dan wordt het dat meestal ook. Kwestie van motivatie. Maar dat ik al na de eerste ronde van 10,5 km was afgeknapt had ik niet verwacht. In de tweede ronde moest ik af en toe wandelen en overwoog ik zelfs even om het dan maar bij een halve marathon te laten. Het was inmiddels rond half acht en mijn vrouw stond ook aan de finishlijn. De verleiding om er mee te stoppen en met haar mee te rijden naar ons pension in Vledder was groot. Ik had bij vertrek vanuit het pension ook tegen haar gezegd dat ik met dit weer waarschijnlijk 3 ronden zou gaan doen en dat ik ca. 20:15 zou finishen en dat ze me rond die tijd wel kon ophalen. Toch nog maar een rondje met de belofte dat ik rond kwart voor negen terug zou zijn. Want ik wist dat ik over die 3e ronde ruim 1 uur en een kwartier zou doen. Dat klopte ook, maar het werd wel een drama. Ik moest steeds vaker wandelen en had moeite met ademen. Ik hield me op de been met héél veel cola en stukjes banaan.
Bij dit soort dingen is het altijd moeilijk om een oorzaak te vinden, maar het moet naast de warmte voor een groot deel ook iets mentaals geweest zijn, zoals bezorgdheid voor mijn gezondheid. Bovendien had ik onlangs nog een 6-uursloop gedaan, dus de ‘kick’ van weer een marathon was ook een beetje weg. Wie zal het zeggen. Het worden al gauw smoesjes voor een slechte dag. In elk geval was ik na afloop weer snel hersteld. Ik ben eigenlijk benieuwd hoe anderen het er af hebben gebracht, want ik kreeg het idee dat er heel wat waren die hun afstand hebben ingekort.
Het laatste deel van het parcours was anders dan vorig jaar en ging via de Oosterkamperweg, waardoor er niet meer langs het hunebed werd gelopen. Wel een beetje jammer, maar het voordeel was dat het rondje met 10,5 km iets langer was geworden zodat de twee voorlooprondjes door het dorp niet meer nodig waren om aan de 42,2 km te komen. Maar goed, daar kwam ik dus sowieso niet aan toe. Veelzeggend was de uitspraak van de speaker die bij mijn finish door de lucht galmde: ‘Nummer 301, André Boom uit Haarlem. Je moet niks… je wil alleen de streep halen…’. Tsja, het kan verkeren.
En o ja, het was mijn 13e(!) 30-km wedstrijd.
19 juli 2025
Midzomeravondmarathon Diever
31,6 km
3:46:12
M: 13 van 14
Zes uur van de Haarlemmermeer
Met deze loop van 47427 meter erbij heb ik sinds 4-4-2004 in totaal 250 ultra/marathons gelopen! Dat aantal bestaat uit 190 georganiseerde wedstrijdlopen en 60 individuele trainingen van langer dan 42,2 kilometer.
Het lopen ging me duidelijk moeilijker af dan tijdens de 50 km Sri Chinmoy loop een maand geleden. Dat had alles met het weer te maken. Toen was het koel en regenachtig en nu warm met een vrij hoge luchtvochtigheid. De eerste drie uur ging het nog wel door de aanwezige bewolking, maar daarna brak de zon door en kregen veel lopers het zichtbaar zwaarder. Er werd veel geklaagd over ‘zware benen’. Natuurlijk zijn er altijd (veelal jongere) atleten die er helemaal geen last van lijken te hebben en mooi constant blijven lopen. Voor mij was dat niet weggelegd, er tekende zich een behoorlijk verval af. Dat was echter voor een deel georkestreerd omdat ik het focus vooral op de marathon had gelegd (of beter 45 km zodat ik in de DUV zou worden opgenomen). Toen na een kilometer of dertig duidelijk werd dat dat in de knip zat en de temperatuur bovendien begon te stijgen heb ik de rondjes opgedeeld in ca. 700 meter rennen en ca. 700 meter wandelen. Dat leverde een resultaat op dat weinig verschilde van 2024 en 2023. Het hoofddoel was die 250 ultra/marathons vol maken en dat is hiermee gelukt.
Het was de 12e keer dat ik aan deze sfeervolle en goed georganiseerde zes uursloop onder auspiciën van Tom Aker en AV Haarlemmermeer heb meegedaan.
Sri Chinmoy 50 km Amsterdamse Bos
Daar was ie dan! Eindelijk weer een ‘ultra’! En het ging nog lekker ook. De dagen ervoor voelde ik me zoals gewoonlijk een beetje ziek, zwak en misselijk en ook de voorspelde regen na weken van droogte was geen prettig vooruitzicht. Kortom, met het figuurlijke lood in de schoenen trok ik met de ruitenwissers aan naar het Amsterdamse Bos.
Daar aangekomen viel de loodgrijze stemming echter direct van me af toen ik de uitgebreide, gezellige en welvoorziene post zag. Dit is alleen mogelijk bij het Sri Chinmoy Marathon Team. Van zulke enthousiaste, hulpvaardige, gedreven en toch vriendelijke en bescheiden mensen zouden er meer op deze wereld moeten zijn!
De 100 km was al 3 uur onderweg toen wij, de 50 km lopers, na het gebruikelijke meditatieve stiltemoment, van start gingen. Ook zo iets bijzonders: een moment van bezinning en dankbaarheid voorafgaande aan elke loop!
Helaas kwam het lood weer terug in mijn schoenen. Nu niet figuurlijk maar letterlijk. Het was koud, grijs en regenachtig met een kille wind. Gedurende de eerste 10 kilometer twijfelde ik er echt aan of ik dit wel zou gaan volbrengen. Nou, dan maar weer het oeroude trucje van tussendoelen stellen. Eerste doel: halve marathon, tweede doel: 30 km, dan de hele marathon en dan… Voorlopig maar niet verder kijken dan het eerstkomende doel. Het ging steeds harder regenen en de plassen werden dieper en dieper. Maar mijn moraal ging juist omhoog! Ook geholpen natuurlijk door de fantastische post die na elke 2,22 km klaar stond met eten, drinken en jawel: vers gezette koffie! Top!
Het ging steeds gemakkelijker en wind en regen konden me niet meer deren. Ik kwam halverwege zowaar in een flow terecht en ook de traditionele dip na zo’n 32 km bleef uit. Het was ook wel gezellig in het bos, met een honden-wandel evenement (gelukkig aangelijnd) begeleid door opbeurend gezang (‘Het regent, het regent en de pannen worden nat…’).
Ik bleef in een rustig tempo doorlopen. Alleen na het passeren van de post wandelde ik steeds een stukje en verder rennen maar… En zo was daar dan tenslotte de finish na iets meer dan 6 uur. Tot mijn grote verbazing wachtte daar zelfs een mooie zilveren beker op mij: 2e in de categorie 60-plus. Ik vroeg nog met een knipoog of ze geen 70-plus categorie hadden, dan zou ik 1e geworden zijn. Maar nee, dat was dan ook het enige dat zij niet hadden. Bedankt SCMT!
24 mei 2025
Sri Chinmoy 50 km Amsterdamse Bos
6:03:22
2e M60
Omloop van Noordwijkerhout
Volgens de nieuwsberichten zit het lopen weer in de lift. De coronapandemie heeft een paar jaar geleden veel mensen naar buiten gelokt als alternatief voor de gesloten sportscholen. Daar hebben zij het hardlopen ontdekt. En zoals het dan gaat: voor je het weet wil je niets anders, je bent er aan verslaafd. Vooral bij de ‘grote’ lopen, zoals de marathons van Rotterdam en Amsterdam zie je dit verschijnsel, maar ook bijvoorbeeld in Leiden waar vorig jaar zo’n 7000 mensen aan de halve marathon deelnamen. Ook de sociale media spelen hierbij een rol met ‘runfluencers’ die het hardlopen ‘trending’ hebben gemaakt.
En dan is het best bijzonder om een halve marathon te lopen met ‘slechts’ 200 deelnemers. Zeker wanneer het een prachtig en uitdagend parcours betreft. Ik zou bijna zeggen: gelukkig maar. Want alles rondom inschrijven, starten, lopen en finishen is dan zo relaxed en geordend! Geen eindeloze rijen bij de tassenafgifte en de toiletten. Geen half uur of langer wachten voordat jouw startvak eindelijk mag gaan lopen. Geen parkeerproblemen. En dat alles voor een veel lagere prijs dan die massa-evenementen. Toegegeven, je loopt niet over een verkeersvrij parcours. Maar dat is dan ook het enige minpuntje dat ik bij de Omloop van Noordwijkerhout kan bedenken.
Zoals gezegd, een schitterend parcours door de duinen en langs de bollenvelden. Deels over (drukke) fietspaden, deels over veel rustiger schelpenpaden. Hier en daar een klimmetje of een stuk vals plat. En volop zon deze keer! Het lopen ging me tot mijn verbazing goed af hoewel ik de laatste dagen erg moe en futloos was. Waarschijnlijk een virusje. Maar al lopend wordt dat door de adrenaline en endorfine weggespoeld. Ik kon het tempo goed vasthouden en kreeg in de laatste paar kilometer zowaar een aantal lopers op sleeptouw. Na de finish bleek een van hen Ferry van der Ent te zijn, de organisator van de strand-ultralopen waaraan ik een paar keer heb deelgenomen. Hij loopt nog steeds ultra’s, voor mij heeft dat zo langzamerhand wel een beetje afgedaan. Over mijn tijd was ik best tevreden, een paar minuutjes langzamer dan vorig jaar. In de uitslagen bleek ik een van de twee 70-plussers te zijn die de 21 km hadden gelopen. Al met al was het weer een fijne hardloopervaring, daar tussen Noordwijkerhout en Noordwijk.
27 april 2025
Omloop van Noordwijkerhout
21,1 km
2:05:40
M70 2 van 2
M 140 van 159
Lions Heuvelloop
Onder regenachtige omstandigheden heb ik deze 2e Paasdag weer deelgenomen aan de traditionele Lions Heuvelloop in Bloemendaal. Het was mijn 9e deelname aan deze loop. De eerste was in 2003. Een mooi en uitdagend parcours van drie rondjes over het Kopje van Bloemendaal (40 meter), in totaal 15 km en 165 hoogtemeters. Het lopen ging prima, elk rondje leek het wel iets sneller te gaan. Er zat dan ook veel zuurstof in de lucht. De vorm lijkt dus OK te zijn. De tijdmetingen op Uitslagen.nl houden op na ca. 1 u 19 min, mogelijk door een storing. Volgens eigen meting heb ik ergens in de 1u 27 min gelopen. Kwam ook nog Wilma Dierx tegen, die ook de 15 liep. Ondanks het niet al te fraaie weer zijn er op alle afstanden in totaal toch nog een kleine 600 lopers en loopsters komen opdagen. De Paashaas heb ik in de drukte echter niet gezien…
21 april 2025
Lions Heuvelloop Bloemendaal
15 km
1:27:42
Lentemarathon Amstelveen
Eindelijk weer eens een volledige marathonronde van 42,2 kilometer gelopen! De laatste keer was de Spijkenisse marathon in november 2023. In januari 2024 kreeg ik een herseninfarct waarna ik geen marathons meer heb gelopen. Wel in juni 2024 de Zes Uur van de Haarlemmermeer, maar dat waren korte rondjes met veel gelegenheid voor onderbrekingen en rustmomenten tussendoor. Nu dus weer een min of meer continu gelopen wedstrijd. Ik moet er wel bij zeggen dat ik heel rustig, zeg maar langzaam, ben blijven lopen in de staart van het peloton. En dat ging zonder problemen tot na de 30 km. Ik wist dat het dan, vanaf Nes aan de Amstel, moeilijker zou gaan worden omdat ik gedurende die hele onderbreking van meer dan een jaar bij het trainen maar enkele keren aan de 30 km had getipt. En de wedstrijden die ik had gelopen waren vooral halve marathons. De 30 van Groet uit Schoorl afgelopen februari was eigenlijk de laatste serieuze proef. Dus het was wel spannend hoe het me zou vergaan.
Zoals gezegd werd het na zo’n 32 km dus lastiger. Het van tevoren bedachte plan om steeds een kilometer hard te lopen en dan weer een paar honderd meter te wandelen werkte echter goed zodat er geen inzinking volgde en ik redelijk fit over de finish kwam. Door de spanning in de laatste meters kwam wel weer wat hyperventilatie opzetten, maar daarmee kon ik het toch volhouden tot onder het finishdoek. De tijd van 4 uur 48 was misschien niet super, maar als ik bedenk dat in in Spijkenisse ook al 4 uur 21 liep dan valt het eigenlijk nog wel mee. Op het stuk langs de Amstel met een koude noordenwind tegen heb ik de meeste tijd verloren. Maar al met al ben ik heel tevreden met dit resultaat, gezien wat er allemaal aan vooraf gegaan is. Ik heb wel eens gezegd dat als ik er niet meer in slaag om onder de 5 uur te blijven dat ik dan met het marathonlopen stop. Ik mag dus nog even door!!
De Lentemarathon is een fijne, niet al te grote marathon. Het parcours is afwisselend: Amsterdamse Bos, stedelijk gebied, polderland en een stukje langs de mooie Amstel. Ook zit er ongeveer halverwege nog een rondje over de atletiekbaan van AV Startbaan in. Alleen het gedeelte tussen 20 en 24 kilometer waarin een hele lange keerlus zit is saai en psychisch zwaar omdat je dan al die lopers voorbij ziet komen die al voor je zitten. De organisatie is prima. Het lopersplein in Amstelveen was beter uitgerust dan 2 jaar geleden met een efficiënte tasseninname, kluisjes en een koffietent. Ook de bereikbaarheid met het OV (rechtstreekse bus vanuit Haarlem) is uitstekend. En de medaille is prachtig, van ijzer in plaats van dat lelijke kunststof dat je tegenwoordig vaak ziet. Ook nog twee bekende (ultra-)gezichten gezien: Wilma Dierx en Bob Bock.
Zondag 16 maart 2025
Lentemarathon Amstelveen
4:48:42
M65 10/16
Overall 658/770
Groet uit Schoorl Run 30km
Net als twee jaar gelden heb ik vandaag weer de 30 km van de Groet uit Schoorl Run gelopen. De omstandigheden waren prima. Tussen Schoorl aan Zee en Hargen was het wel wat frisjes met een matige NO-wind en een gevoelstemperatuur van nauwelijks boven nul. Op dit stuk, het meest blootgestelde deel van het parcours, kregen sommige lopers het te kwaad. Meestal waren het krampverschijnselen als gevolg van de kou. Ik had mijn benen goed ingesmeerd met vaseline. Dat werkt als een isolerend laagje en voorkomt ook dat de huid uitdroogt. Zo was het best te doen. Ik heb een behoorlijk constant tempo weten aan te houden dat net onder de 10 km/uur bleef waardoor ik er niet in slaagde om, zoals twee jaar geleden, onder de 3 uur te finishen. Maar wat zou het? De prestatie zat hem voor mij vooral in het finishen als M70-er. Onder de 1460 finishers waren er maar 4 van 70 jaar of ouder. Dan begin je je toch wel een ‘buitenbeentje’ te voelen! De tweede ronde over de Schoorlse Zeeweg (vals plat!) naar de Berenkuil en terug via de Nieuwe Weg naar Hargen met daarin een keerlusje was psychologisch gezien een pittig stukje. Toen voelde ik me sinds lange tijd weer in de ‘ultramodus’ komen. Ik beeldde me in dat ik met een marathon bezig was en dus nog zo’n 15 kilometer te gaan had. Dat was bedoeld als een mentale training voor de Amstelveen marathon op 16 maart die ik op mijn kalender heb gezet. Het vertrouwen dat dat gaat lukken is toegenomen nu ik deze best wel pittige 30 km naar tevredenheid heb afgelegd.
Rest mij nog te zeggen dat le Champion alles weer tip-top georganiseerd had inclusief een ‘sluis’ om het 10-km parcours richting de bussen terug naar Alkmaar te kunnen passeren. De tasseninname en -uitgifte werkte vlot en probleemloos. De wachttijden bij de bussen vielen mee (heen zelfs helemaal geen rij). Een klein minpuntje was wel dat er in de sporthal helemaal geen bankjes stonden zodat je je op de vloer moest omkleden. Met 30 km in de benen voorwaar geen pretje. En de volgende keer misschien een kraampje met wat thee en koffie?
9 februari 2025
Groet uit Schoorl Run 30 km
Voorjaar?
Vandaag heb ik het nieuwe jaar geopend met een loopje van 11 kilometer. De invloed van de oliebollen, appelflappen, banketstaven, mini-pizza’s en kerstbrood was goed te merken. Minstens een kilo zwaarder en bepaald niet in vorm. Hopelijk wordt dat weer snel beter.
Wat in elk geval wel weer snel lijkt te gaan is het voorjaar. Na een zachte herfst en een tot nu toe eveneens qua kou weinig presterende winter stonden er langs de route alweer diverse vroege bolgewassen in de knop of zelfs al uit de knop. Mooi, wat mij betreft mag die lente komen hoor!
2024
Wat mij als resultaat van 2024 het meest aanspreekt is niet zozeer een bepaalde wedstrijd maar het feit dat ik opnieuw een jaartotaal van boven de 3000 km heb weten te halen. Dat dat zou lukken, daar zag het in januari helemaal niet naar uit nadat ik op de 18e een herseninfarct kreeg. Gelukkig bleef de schade door snel medisch ingrijpen beperkt tot een tijdje niet lopen en een aantal maanden met vermoeidheidssymptomen. Het leidde er wel toe dat ik dit jaar helemaal geen hele marathons heb gelopen. Hoewel ik op 29 juni tijdens de 6 Uur van de Haarlemmermeer 48 km haalde, wat qua afstand als een marathon beschouwd kan worden. In plaats daarvan ben ik me vooral gaan richten op halve marathons. Dat ging steeds beter, vooral wat het uithoudingsvermogen betrof. Door een verbeterde ademhalingstechniek kon ik voorkomen dat ik tegen het einde van een loop last van hyperventilatie kreeg waardoor ik stukjes moest gaan wandelen.
De afstand van 21 km vormde dus steeds minder een probleem, maar de snelheid ging er steeds meer uit. Uiteindelijk had ik zo’n 2 uur 10 minuten nodig voor een halve. Al met al heb ik in 2025 12 wedstrijden gelopen, waarvan 1 ‘marathon’ en 6 halve marathons. Op 20 juli heb ik in Diever tijdens de Midzomeravond marathon 30 km gelopen in 3 uur 6 minuten.
Dit jaar was het 16e opeenvolgende jaar waarin ik een jaartotaal van 3000-plus heb gehaald. Het totaal over die jaren (sinds 2009) is 61349 kilometer. Het totaal aantal gelopen kilometers sinds 1996 staat nu op 85820, verdeeld over ruim 5000 lopen.
Op 22 augustus heb ik in Spaarndam een lelijke smak gemaakt met als gevolg dat ik de rest van het jaar pijnlijke schouders en nek had, hoewel dat vooral in rust merkbaar was en niet tijdens het lopen. Vermoedelijk ben ik met mijn linker voet achter mijn rechter been blijven haken, want in het wegdek waren geen oneffenheden te zien. Mogelijk was het een gevolg van het infarct eerder dit jaar of kwam het door de medicijnen (cholesterolverlagers) die ik toen gebruikte. Hoe dan ook heb ik daarna heel lang angst gehad om opnieuw te vallen. Fysiotherapie heeft de schouderklachten uiteindelijk sterk doen verminderen.
Ik trainde in 2024 ongeveer 4x per week. De afstanden lagen meestal tussen de 14 en 20 kilometer. Ik heb geen specifieke snelheidstrainingen gedaan, wat mede verklaart waarom ik langer over de wedstrijden ga doen. Vaste prik is wel minstens 1x per week een heuvelachtige duinloop van ca. 2 uur. En verder natuurlijk de loopjes naar IJmuiden, meestal op zaterdag.
Van het lopen, zo lang het blijft kunnen, kan ik geen genoeg krijgen. Het geeft altijd veel bevrediging en zelfvertrouwen en is daardoor voor mij een vaste bestaansbasis geworden. De hoop op het weer kunnen lopen van marathons is niet verdwenen, kijken of het in 2025 weer eens gaat lukken.
